Wpływ wybranych mikroelementów na zdrowie, rozród i wydajność krów mlecznych

Powszechnie wiadomo, że w przypadku żywienia wysokowydajnych krów mlecznych stosowanie dobrej jakości mieszanek mineralno – witaminowych jest koniecznością. Wynika to przede wszystkim z niedoborów minerałów i witamin w skarmianych paszach, oraz niezwykle wysokiego zapotrzebowania na te elementy w dawkach pokar-mowych, współcześnie utrzymywanych zwierząt.

W dzisiejszym artykule skupimy się na czterech mikroelementach (Cynk, Mangan, Miedź, Selen) i ich wpływie na ogólnie pojętą produkcyjność. Zastanowimy się też nad wyborem i zastosowaniem odpowiednich form tychże pierwiastków, zgodnie z najnowszymi światowymi doniesieniami nauki w tej sprawie. Przypomnijmy sobie zatem rolę, jaką spełniają w/w pierwiastki w organizmie przeżuwaczy.

Cynk (Zn) – wchodzi w skład wielu enzymów i hormonów, bierze udział w komórkowej przemianie materii, spełnia funkcje ochronne dla skóry i racic. Niedobór powoduje zaburzenia w rozrodzie, zniekształcenia płodów, wypadanie sierści, uszkodzenia skóry i racic, schorzenia wymion, wzrost somatyki, spadek mleczności.

Mangan (Mn) – jest niezbędny do prawidłowego przebiegu procesów rozrodczych, bierze udział w tworzeniu tkan-ki łącznej i kostnej, jest składnikiem wielu enzymów mających wpływ na przemianę materii. Niedobór powoduje ciche ruje, ronienia, zniekształcenie kości, osłabienie reakcji immunologicznych, spadek produkcyjności. U cieląt zahamowanie wzrostu.

Miedź (Cu) – bierze udział w procesie krwiotwórczym, wchodzi w skład enzymów, odgrywa rolę w reprodukcji. Niedobory wpływają na zaburzenia w płodności, systemie nerwowym, anemię, spadek tłuszczu w mleku, utratę apetytu i masy ciała. W konsekwencji wyraźne obniżenie wydajności i jakości mleka.

Selen (Se) – naturalny antyutleniacz, wchodzi w skład hormonu chroniącego komórki przed uszkodzeniem, wspo-maga działanie witaminy E. Niedobór to zaburzenia w płodności, zatrzymanie łożyska, zahamowanie wzrostu, zanik mięśni, zawały serca.

Musimy zdawać sobie sprawę, że to ogromny skrót funkcji, jakie spełniają wyżej opisane pierwiastki. Pozwala jednak uświadomić sobie, jak ogromną rolę odgrywają one w procesach hodowlanych i sukcesie ekonomicznym. Przejdźmy więc do zasadniczego pytania.

Czym powinniśmy kierować się wybierając mieszankę mineralno- witami-nową dla naszego stada w odniesieniu do wspomnianych pierwiastków? Wydaje się rozsądnym zwrócić uwagę na kilka aspektów;

stosunek jakości do ceny,

poziomy tychże pierwiastków,

formy chemiczne i ich dostępność w jelicie cienkim,

wpływ na rozwój mikroorganizmów w przedżołądkach.

Pamiętajmy, że dużo nie zawsze znaczy dobrze! I tak mikroelementy podawane w postaci nieorganicznych siarczanów wykazują właściwości bakteriobójcze, co wpływa na rozwój biomasy żwacza i obniżenie strawności dawki. Wykazano ponad wszelką wątpliwość, że stosowanie wyłącznie form siarczanowych powoduje spadek strawności włókna w żwaczu do 5% i antagonistyczne (hamujące) działanie omawianej grupy na wchłanianie innych pierwiastków.

Dlatego wydaje się słusznym wykorzystanie w żywieniu innych, obojętnych dla żwacza, nowych form mikroele-mentów w postaci chelatów i hydroksychlorków.

Bezpiecznym i niezwykle efektywnym rozwiązaniem może być opracowany przez Soymax TRIPSALL. Kompozycja trzech chemicznych form mikroelementów gwarantująca bezpieczeństwo i efektywność wchłaniania.

Artur Olesiejuk